Like a dream come true

Na zes lange maanden van hopen en bidden en uiteraard ook stressen is het eindelijk zover, ik ben zwanger. All it took was that one little prayer synchronised in both hearts and there you were. 

Het wachten al die maanden heeft ook zijn charmes gehad, dat kan ik pas achteraf zeggen. Wat ik daar eigenlijk mee bedoel is dat het wachten je tot een nederig mens maakt en het maakt de ervaring van het wel in verwachting raken tot echt iets bijzonders. Misschien zelfs meer dan als je meteen zwanger raakt, maar dat is gewoon mijn gedachte. 

Vanaf het moment dat ik mijn zusjes en nichtjes geboren zag worden, wist ik dat ik ook moeder wilde worden. En toen ik mijn man leerde kennen wist ik ook dat hij de vader zou worden. Het krijgen van kinderen paste altijd in mijn plaatje van mijn ideaal leven. Het krijgen van kinderen is geen doel, maar een droom. En ik ervaar mijn zwangerschap ook echt als een droom die werkelijkheid wordt of is geworden. Gelukkig is het ook een fijne zwangerschap, geen misselijkheid en andere ellende, alleen vermoeidheid en blijdschap.